Strona główna
Dodaj wpisvioletta stasiewicz
Otwarta dłoń szuka miekkości włosów
Oczy nadal widzą radosną buźkę
Szafa pełna ubranek nie pozwala zapomniec długich spacerów
Tylko zapalony znicz przywołuje do okrutnej taraźniejszości
zaduma o małej Izuni. Nysa, dnia 24.10.2007 r.
empatyczka :)
... "Człowiek zamknięty w sobie, pogrążony w smutku i lęku przed ludźmi, jest o wiele bardziej niepełnosprawny niż ten, kto potrzebuje pomocy, żeby podnieść z podłogi długopis, który spadł ze szkolnej ławki..."
www.adonai.pl/swiadectwa/?id=85
Polecam do poczytania i pozdrawiam cieplutko :)
zaglądająca :))
A teraz - znów jesień...
Zimne krople deszczu
bębnią o szyby,
lecz ja pamiętam ....
A pamięć ta
przeprowadzi mnie
przez chmurne dni
do piękniejszego świata.....
Cieplutko pozdrawiam ... ((*.*))
Ania
Pani Elu, serdecznie Pani współczuję i łączę się w smutku. Wiem, co Pani czuję, bo też straciłam dziecko. Proszę pomyśleć, że dzieciątko jest już szczęśliwe, a przyjdzie czas, że wszyscy się w Niebie spotkamy i nie wypuścimy naszych dzieci z ramion już nigdy. Jesteśmy tutaj przecież tylko na chwilkę... Pozdrawiam ciepło, Ania
Joanna Sidło
Droga Pani Elu jesteśmy i pamiętamy.
Maria
Modlitwa
Siądź przy mnie bliżej, Aniele Smutku,
z twarzą jak u Jezusa Frasobliwego
i weź ode mnie tę łzę - niby malutką,
a ciężką jak troska serca samotnego.
Czasem świat się zdaje szaro-fioletowy
lub jak twarz Jezusa z chusty Weroniki...
Jakby nikt nie mógł wyżalić się przed nikim.
Ale Ty znasz Anioła z Ogrodu Oliwnego,
co czuwał przy Jezusie, gdy uczniowie spali,
i wiem, że Ty jesteś podobny do niego
i Tobie można w ciszy się wyżalić.
Wiem, że wysłuchasz dokładnie wszystkiego,
każdą łzę zważysz,
do nieba zaniesiesz...
W Tobie dał mi Pan Bóg
kogoś najbliższego...
Kogoś od najcichszych w smutku pocieszeń...
Amen.
o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o
Modlić się to także nieść...
Świadomie brać na swoje barki, do serca.
Najpierw siebie samego, bo często odrzucamy siebie, niosąc własne atrapy. Potem nieść mamy tych najbliższych, syna, córkę, matkę, ojca. Potem tych poranionych, których spotykamy na drodze życia.
Potem każdego, o kim wiemy , że nie da rady sam iść...
Czasem przychodzi nam nieść ból rozłąki po utracie dziecka.
Kto przeżył ten smutek, ten wie, jak ważny jest dzisiejszy dzień.
Niech ta modlitwa będzie płomykiem, który połączy dziś niebo i ziemię. Tym w niebie- da wieczne szczęście, a tym co jeszcze
w drodze- ogrzeje zziębnięte serca.
Teraźniejszość moją polecam Twojej Miłości Boże.
Przyszłość, Boże mój, oddaję w ręce Twojej Opatrzności.
Jezu, ufam Tobie!
Modlitwą łączę się z wszystkimi , którym dziś ciężko na sercu.
Z najcieplejszymi pozdrowieniami - Maria.
Ela
Witam wszystkich serdecznie,
Chciałm tylko poinformować wszystkich moich przyjaciół ze stowarzyszenia, że dzień 15.X jest Dniem Dziecka Utraconego - bardzo ważnym dniem dla osieroconych rodziców...
Może w natłoku codziennych spraw, ktoś zatrzyma sie na chwile... wspomni... pomodli sie...
Pozdrawiam wszystkich serdecznie, Ela
violetta stasiewicz
droga Elu.Wczoraj 20.09.2007 r. od pani Joli na zebraniu stowarzyszenia dowiedziałam sie i śmierci twojej córeczki.Jest mi bardzo przykro i smutno.
mama Oskara
